Jeroen Visser
Zaterdag 12 december bezocht René Stom, het eerste lid van de materiaalcommissie van RV Harder i.o., de Koninklijke Nederlandse Zeil & Roeivereniging te Muiden. De aanleiding voor zijn bezoek was een inspectie van een Coastal vier (C4+)*. René werd in Muiden ontvangen en rondgeleid door voorzitter Marcel Revet (zie ook de oktober editie van ROEI!, met als thema ‘Coastal roeien’).
Voordat we dieper ingaan op de ‘Amalia’, staan we eerst even stil bij René, die over een schat aan roeiervaring beschikt. Of zoals hij het zegt; “Tja, waar moet ik beginnen, met 57 jaar roeien op de klok bij welgeteld vier verenigingen, waarvan ik er drie heb helpen oprichten, inclusief de prille RV Harder?” René was pas 14 jaar toen hij gegrepen werd door het roeien. Zijn eerste blad zette hij in het water bij Cornelis Tromp in Hilversum. Roeien in een ‘Tub’ en ‘Maasvier’. “Op jonge leeftijd starten met boordroeien, dat wordt inmiddels afgeraden want is medisch niet verantwoord”, zegt René over de beginjaren. In 1974 verkaste René naar Harderwijk. Gelukkig weer pal aan het water, zodat naar hartenlust verder geroeid kon worden. Dit keer op het Wolderwijd, met een ‘single-wherry’ vanuit de tuin het water op! René was destijds, in 1975, ook mede-initiatiefnemer om een roeivereniging in Harderwijk op te richten, maar die is helaas niet van de grond gekomen.
In 1988 kreeg René lucht van het plan om in Zeewolde een RV op te richten. Hij sloot zich aan bij dit initiatief. René: “Vijf bestuursleden en veertig enthousiastelingen en je hebt een vereniging: roeivereniging Ame-nophis zag het levenslicht.” Fluks werden drie boten gekocht bij RV Assen voor pakweg duizend gulden. Samen met twee privéboten bestond de aanvangsvloot uit voornamelijk wherries.
Sinds 20 jaar verblijft René regelmatig in Spanje, in zijn huis in de omgeving van Denia aan de Middellandse Zee. Aanvankelijk trotseerde hij de zee in een zeewaardige kano. “Maar roeien is toch leuker”, zegt René. Dus toen in de buurt een coastal roeivereniging werd opgericht was hij natuurlijk van de partij en inmiddels roeit hij nu zo’n vijf jaar coastal onder de Spaanse zon. En wederom kwam zijn boot in de tuin te liggen. Wat wenst een roeier in hart en nieren zich nog meer, zou je zeggen. René belichaamt de ware roeier; “Roeien is een sport voor het leven”, zegt hij. “Alle facetten van het roeien heb ik doorlopen, van recreatief tot wedstrijdroeien, van glad tot coastal, marathon roeien, vijfmaal de Elfstedentocht en coaching. En als je dan als senior de zee herontdekt in een coastal, ruig water, branding, onverwachte speling van de elementen… Het is net als het leven, aanpassen en inspelen op wat mogelijk is”, eindigt René, de roeivraagbaak van onze vereniging in-spé.
Ach, we zouden bijna de coastal-vier in Muiden vergeten. Deze ligt dus niet alleen bij een Koninklijke vereniging, maar heeft ook een koninklijk tintje vanwege haar naam: ‘Amalia’, de titel van dit artikel verklapte het al. We weten niet of ze er al in heeft geroeid, maar dat zou altijd nog in Harderwijk kunnen als we besluiten om deze boot aan te schaffen. Maar daarvoor moet René nog een paar slagen slaan, want ‘Amalia’ is niet helemaal in optima forma. Er moet nog aan gesleuteld worden en het liefst door een team van enthousiaste knutselaars, onder René’s bezielende leiding. De coastal-vier is gefabriceerd in Frankrijk bij de firma Euro Diffusion (tegenwoordig RS Boats). Reeds twintig jaar actief als bouwer van gladde en coastal roeiboten en inmiddels marktleider. Het bouwjaar is niet duidelijk maar volgens René is het een gedateerd schip, dus het zou zomaar rond de tien jaar oud kunnen zijn. Belangrijk volgens René is dat de boot drijft. Gelukkig. Hoe lang, wist René niet, wel dat er een paar aspecten aandacht verdienen. De boot bestaat uit een onder- en bovenschaal. Die laatste vertoont haarscheurtjes ter plekke van de riggerbevestiging. Daardoor dringt water naar binnen. Het water kan op betrekkelijk eenvoudige wijze, via een schroef-luik met behulp van een spons verwijderd worden. Met behulp van polyester matjes moet het mogelijk zijn om de boot goed waterdicht te krijgen. De spiegel van de boot is ooit gerepareerd. De manchetten en kragen van de riemen verdienen aandacht of zouden vervangen moeten worden. Verder zou een verse laklaag ‘Amalia’ bijna in oude glorie kunnen herstellen. Kortom, er zijn wat extra handjes nodig voor een opknapbeurt, mochten we besluiten tot aanschaf over te gaan. Volledigheidshalve, voor de deskundigen onder ons, de boot is uitgerust met RVS opklapbare riggers en wordt geleverd met een gegalvaniseerde wal-trailer. Het aspirant bestuur, lees de kwartiermakers, buigt zich met René over de eventuele aanschaf en het transport naar Harderwijk, want de KNZ&RV ontbeert een geschikte weg-trailer. Indien positief dan zou het mooi zijn als ‘Amalia’ kan worden opgeslagen in een loods, zodat ze onderhanden kan worden genomen. Wederom, een dringende oproep aan aspirant-leden met technisch inzicht of gewoon handige knutselaars (m/v) om zich te melden voor het opknapteam zodat ‘Amalia’ hopelijk Harderwijk als thuishaven krijgt. Schroom niet en meld je aan via belia@rvharder.nl!
